การดูแลข้อเสื่อม และข้ออักเสบรูมาตอยด์

                ข้อเสื่อมเกิดจากการสึกกร่อนของกระดูกอ่อน ผิวข้อและมีแระดูกงอกอยู่ที่ขอบข้อ ซึ่งกระดูกอ่อนที่ผิวข้ออาจลอกหลุดออก ทำให้ข้อเคลื่อนไหวได้น้อยลง มีอาการปวดในข้อและข้อผิดรูปร่างส่งผลให้เกินความไม่มั่นคงและรับน้ำหนักตัวไม่ไหว สาเหตุหลักของการเกิดข้อเสื่อมมักเป็นไปตามอายุ แต่อาจเป็นผลมาจากสาเหตุทางกรรมพันธุ์ และสาเหตุอื่นๆ ได้แก่ การใช้ข้อทำงานมากกินไป หรือเป็นภายหลังจากการเกิดข้ออักเสบชนิดอื่นๆ แม้ว่าภาวะน้ำหนักตัวเกินไปได้เป็นสาเหตุของโรคข้อเสื่อมโดยตรง แต่ก็เป็นปัจจัยเสี่ยงอย่างหนึ่งที่ส่งเสริมให้เป็นมากขึ้น

                อาการข้อเสื่อมมักเริ่มจากอาการปวดตอนเช้า หากเป็นมากจะรู้สึกปวดมากขึ้นในขณะอกกำลังกาย ขยับข้อได้น้อยลงเวลาขยับเกิดเสียงกระดูกเสียดสีกัน ข้อโตขึ้นเนื่องจากมีการสร้างกระดูกที่งอกบริเวณขอบข้อ เอ็นและเนื้อเยื่อหนาตัวขึ้นจนทำให้เกิดข้อผิดรูป กล้ามเนื้อรอบข้ออ่อนแรง เวลาเคลื่อนไหวจะทำให้ปวดมากขึ้น ลักษณะสำคัญของโรคนี้คือมีการสูญเสียเนื้อกระดูกอ่อนผิวข้อย่างมากจากการที่ถูกสลายโดยสารสื่อกลางบางอย่างดังนั้นการลดการอักเสบ ลดการสลายตัวและเพิ่มการสร้างกระดูกอ่อนจะช่วยลดอาการปวดข้อและทำให้ข้อทำงานได้ดีขึ้นในขณะที่ข้ออักเสบรูมาตอยด์ เป็นโรคเรือรังชนิดหนึ่งที่ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายสร้างภูมิขึ้นมาต่อต้านเน้อเยื่อบริเวณข้อกาการะยะแรกจะปวดข้อ ข้อบวม โดยเฉพาะข้อนิ้วมือ และเป็นทั้งสองข้างพร้อมกัน ส่วนที่เท้ามักเป็นตรงข้อเท้า ถ้าอาการรุนแรงจะบวมมาก และกระดูกถูกทำลายจนมีการหงิกงอและพิการในที่สุด

                ปัญหาเหล่านี้เกิดจากเม็ดเลือดขาวหลั่งสารที่ก่อให้เกิดอาการอักเสบ คือIL-1β, TNF-α, IL-6 และ IL-17 มากเกินไป